تأثیر برخی سازوکارهای حاکمیت شرکتی بر محتوای گزارش حسابرسان

حسابرسی صورت‎های مالی، ابزاری برای کاهش مخاطرۀ سرمایه‎گذاری‎ها و بهبود کیفیت تصمیم­گیری درون‎سازمانی و برون‎سازمانی است. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر برخی سازوکار‎های حاکمیت شرکتی بر محتوای گزارش حسابرس است. دورۀ زمانی پژوهش سال‎های 1386 تا 1391 در نظر گرفته شده است و جامعۀ تعدیل‎شدۀ آن را 81 شرکت پذیرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران شکل می‎دهد. نتایج پژوهش نشان داد، احتمال دریافت گزارش مقبول در شرکت‎های با درصد مالکان نهادی زیاد و حسابرس بزرگ‎تر، بیشتر است. همچنین با تفکیک وظایف مدیرعامل از رئیس هیئت‎مدیره، احتمال دریافت گزارش مقبول کاهش می‎یابد. مالکان نهادی و مرجع حسابرسی نیز موجب کاهش تعداد بندهای قبل از بند اظهارنظر شده است. علاوه‎بر این، یافته‎ها نشان می‎دهد تفکیک وظایف مدیرعامل از رئیس هیئت‎مدیره و مرجع حسابرسی نیز، تعداد بندهای بعد از بند اظهارنظر را کاهش می‎دهد. از سوی دیگر، مالکان نهادی و مرجع حسابرسی تعداد بندهای عدم توافق را کاهش‎داده و استقلال هیئت‎مدیره نیز به افزایش تعداد بندهای عدم توافق منجر شده است.